Slapende dienstverbanden

Nieuwe belangrijke uitspraak over transitievergoedingen binnen het slapend dienstverband, Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 9 januari 2020, ECLI:NL:GHSHE:2020:31.

Op 9 januari 2020 heeft het Gerechtshof van Den Bosch een opvallende uitspraak gedaan over het slapend dienstverband.

De feiten

Werknemer in kwestie was werkzaam in de functie onderwijsondersteuner B. Sinds 6 oktober 2014 heeft werknemer zijn werkzaamheden niet meer verricht in verband met ongeschiktheid wegens ziekte. Met ingang van 2 oktober 2016 is werknemer een WGA-uitkering toegekend, waarna deze uitkering op 19 juni 2018 is vervangen door een IVA-uitkering.

De gemachtigde van werknemer heeft de werkgever op 1 februari 2017 en op 15 januari 2019 gevraagd om arbeidsovereenkomst te beëindigen onder toekenning van een transitievergoeding. De onderwijsstichting heeft aangegeven hier niet aan mee te willen werken, met als gevolg dat het dienstverband van werknemer slapend werd gehouden.

Omdat de stichting niet wilde mee werken aan de beëindiging van de arbeidsovereenkomst, is werknemer naar de kantonrechter gestapt. De kantonrechter heeft de vorderingen van werknemer afgewezen, waarna de werknemer in hoger beroep is gegaan.

Oordeel Gerechtshof

Het Gerechtshof sluit in haar beoordeling aan bij het op 8 november 2019 door de Hoge Raad gewezen arrest (ECLI:HR:2019:1734) over het slapend dienstverband. In dat arrest heeft de Hoge Raad geoordeeld dat een werkgever in strijd handelt met goed werkgeverschap wanneer de werkgever, na een daartoe strekkend verzoek van werknemer, de arbeidsovereenkomst niet wilt beëindigen onder toekenning van een transitievergoeding.

Onder verwijzing naar dit arrest heeft het hof de stichting in deze zaak veroordeeld tot betaling van een schadevergoeding, gelijk aan de transitievergoeding, van € 77.000,00.

De stichting was van mening dat de verplichting voor werkgevers om in te stemmen met een verzoek van de werknemer tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst alleen geldt voor de verzoeken die gedaan zijn na de uitspraak van de Hoge Raad. Het hof is het hier niet mee eens. Het hoofdargument is de invoering van de Wet compensatie transitievergoeding. Deze wet is op 11 juli 2018 gepubliceerd, terwijl werknemer in kwestie pas 15 januari 2019 gevraagd heeft om beëindiging van het slapend dienstverband. Uit de Wet compensatie transitievergoedingen blijkt dat compensatie voor transitievergoedingen mogelijk is bij arbeidsovereenkomsten die op of na 1 juli 2015 wegens langdurige arbeidsongeschiktheid zijn geëindigd.

Daarnaast geeft de stichting aan dat zij geen compensatie van het UWV verwacht omdat werknemer op 29 augustus de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt. Echter, dit verandert het oordeel van het hof niet. Het hof wijst er nog op dat de Hoge Raad heeft overwogen dat in de omstandigheid dat de werknemer bijna de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt op het moment dat hij het beëindigingsvoorstel doet, geen belang voor de werkgever kan zijn gelegen om niet akkoord te gaan met een dergelijk voorstel.

Het Gerechtshof komt tot het oordeel dat werknemer schade heeft geleden als gevolg van een toerekenbare tekortkoming van werkgever tot het bedrag van de niet ontvangen transitievergoeding, zijnde € 77.000,-. De vordering van werknemer is toegewezen en werkgever is in de kosten veroordeeld.

Wat kunnen wij voor u doen?

Wij kunnen voor u nagaan in hoeverre u als werknemer recht heeft op een transitievergoeding of als werkgever verplicht bent een transitievergoeding al dan niet te betalen. Eveneens kunnen wij werknemers en werkgevers bijstaan in conflicten over beëindiging van het slapend dienstverband.

Wanneer u verdere vragen heeft of nadere informatie wenst, kunt u bij ons terecht. Wij zijn telefonisch te benaderen via telefoonnummer 0475-584 214 of per e-mail via sandy.emons@consigliera.nl.